Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Rationis enim perfectio est virtus; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Duo Reges: constructio interrete. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad
consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Id [redacted]tilius factum negabat.
At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?
Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quid censes in Latino fore? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. At enim hic etiam dolore. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Teneamus enim illud necesse est, cum consequens aliquod falsum sit, illud, cuius id consequens sit, non posse esse verum.

Frater et T.: Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Bork: Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Explanetur igitur.: Tum mihi Piso: Quid ergo?
Bork: Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Quid vero?: Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Bork: Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Nihil ad rem! Ne sit sane; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Nemo igitur esse beatus potest. Cur deinde Metrodori liberos commendas? At iste non dolendi status non vocatur voluptas.